%0 Journal Article %T نقش واسطه‌ای هوش هیجانی در ارتباط بین خودکارآمدی پژوهشی و انگیزه پیشرفت تحصیلی (مورد مطالعه: دانشجویان تحصیلات تکمیلی دانشگاه بوعلی سینا همدان) %J مطالعات اندازه گیری و ارزشیابی آموزشی %I سازمان سنجش آموزش کشور %Z 2476-2865 %A قنبری, سیروس %A سلطانزاده, وحید %D 2016 %\ 10/01/2016 %V 6 %N 14 %P 41-67 %! نقش واسطه‌ای هوش هیجانی در ارتباط بین خودکارآمدی پژوهشی و انگیزه پیشرفت تحصیلی (مورد مطالعه: دانشجویان تحصیلات تکمیلی دانشگاه بوعلی سینا همدان) %K خودکارآمدی پژوهشی %K هوش هیجانی %K انگیزه پیشرفت تحصیلی %K دانشجویان تحصیلات تکمیلی %R %X هدف از اجرای پژوهش حاضر بررسی رابطه خودکارآمدی پژوهشی و انگیزه پیشرفت تحصیلی با نقش میانجی هوش هیجانی و روش تحقیق توصیفی- همبستگی بود. جامعه آماری، دانشجویان تحصیلات تکمیلی دانشگاه بوعلی سینا همدان به تعداد 3340 نفر بودند که با استفاده از روش نمونه‌گیری طبقه‌ای 246 نفر (182 نفر دانشجوی کارشناسی ارشد و 64 نفر دانشجوی دکتری) به‌طور تصادفی انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده‌های پژوهش، پرسشنامه استاندارد بود. برای تعیین روایی پرسشنامه‌ها از روایی محتوایی با استفاده از دیدگاه متخصصان علوم تربیتی بهره گرفته شد و میزان پایایی پرسشنامه‌ها با ضریب آلفای کرونباخ برای پرسشنامه خودکارآمدی پژوهشی 76/0=α، پرسشنامه هوش هیجانی 92/0=α و پرسشنامه انگیزه پیشرفت تحصیلی 81/0=α به دست آمد. داده‌های پژوهش با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون در نرم‌افزار SPSS و تحلیل مسیر در نرم‌افزار LISREL تحلیل شدند. یافته‌ها نشان داد که اثر مستقیم و غیر مستقیم خود کارآمدی پژوهشی با نقش میانجی هوش هیجانی بر انگیزش پیشرفت تحصیلی مثبت و معنی‌دار بود. درنتیجه برای اینکه انگیزه پیشرفت تحصیلی دانشجویان افزایش یابد، باید به خودکارآمدی پژوهشی و هوش هیجانی توجه شود. %U https://jresearch.sanjesh.org/article_22152_e7b5730d922974c5dea055f4d0254b42.pdf