- امیری، محمدرضا (1383). همکاری در تألیف: شیوه‌ها و مزایای آن. کتاب ماه: کلیات 32-35.
- ایزو لا آجی فیروکی، کیو. بارل، ژان تگ (1988). مترجم: عبدالحسین فرج پهلو، ضریب همکاری: مقیاسی برای اندازه‌گیری میزان همکاری در تحقیقات، فصلنامه علوم و فناوری اطلاعات، شماره 2: 169-184.
- دانش و همکاران (1388). همبستگی میان تولید علم و میزان همکاری گروهی دانشمندان علوم کتابداری و اطلاع‌رسانی در جهان، فصلنامه علمی پژوهشی پژوهشگاه علوم و فناوری اطلاعات ایران، شماره 1: 5-22.
- رحیمی، ماریه. فتاحی، نعمت الله (1386). بررسی وضعیت همکاری در تولید آثار علمی و عوامل مؤثر بر آن در میان اعضای هیأت علمی دانشگاه فردوسی مشهد، پایان‌نامه کارشناسی ارشد کتابداری و اطلاع‌رسانی.
- رحیمی، ماریه. فتاحی، نعمت الله (1387). بررسی وضعیت همکاری علمی اعضای هیأت علمی در چهار حوزه موضوعی در دانشگاه فردوسی مشهد. برگرفته از پایان‌نامه کارشناسی ارشد کتابداری و اطلاع‌رسانی.
- ضیایی پرور، حمید (1388). چرا ارتباطات علمی در دانشگاه‌های ما شکل نمی‌گیرند، برگرفته از سایت iranictnews.ir.
- عصاره، فریده. معرفت، رحمان (1384). مشارکت پژوهشگران ایرانی در تولید علم جهانی در مدلاین (حوزه علوم پایه و بین پزشکی)، فصلنامه رهیافت، شماره 35: 39 -44.
- ولایتی، خالید (1387). بررسی میزان همکاری علمی بین ایران و کشورهای همجوار طی سال‌های 1990 تا 2007، دانشگاه تهران، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، گروه کتابداری و اطلاع‌رسانی.
- Ajiferuke, Isola, Q. Burell, Jean Tague. (1988). Collaborative Coefficient: A Single Measure of the Degree of Collaboration in Research. Scientometrics 14(5- 6): 421-433
- Clarke, B. L. (1964). Multiple authorship trends in scientific papers. Science, 143 (3608): 822
- Savanur. K, Srikanth. R (2009). Modified Collaborative Coefficient: a new measure for quantifying the degree of research Collaboration.Scientometrics, Published online.
- Hart, Rrichard (2000). Co-authorship in the academic library literature: survey of attitudes and behaviors. Journal of Academic Librarianship, 26 (5), 339_345.
)